Galaxy | wandreliëf, sculptuur

NL

Sterrenkundige afbeeldingen hebben altijd een magische invloed op me uitgeoefend. Beelden van sterrenhemels fascineren mateloos, het duizelingwekkende verhaal erachter blijft echter onnavolgbaar. Ik ben inmiddels gestopt met pogingen het te begrijpen; erover fantaseren is er voor in de plaats gekomen. Neem nou de melkweg die bij heldere nacht waarneembaar is als een lichtende band aan de hemel.

Ons eigen zonnestelsel is slechts een minuscuul onderdeel van deze melkweg. Daarnaast horen miljarden sterren, nevels en andere zonnestelsels eveneens tot diezelfde melkweg. En dan is ónze melkweg nog maar een van de vele in het heelal...

Galaxy is een poging om dat duizelingwekkende beeld van de melkweg waar we zelf deel van uitmaken vast te leggen in een sculptuur. Het alllesomvattende heelal is opgevat als een bol die is platgeslagen in een licht opbollende cirkelvormige schijf die weer is opgesneden in 24 ‘taartpunten’. Door de taartpunten lineair te ordenen ontstaat er een slingerend langwerpig vlak, als metafoor voor het onmetelijke uitspansel. Dit zwarte golvende vlak functioneert als drager voor een afbeelding van de galactische sterrenzee. De sterren zijn vertaald in messing draadnagels in vier groottes, corresponderend met verschillende lichtsterktes van de sterren.

ENG

Astronomical images have always exerted a magical influence on me. Images of starry skies fascinate immensely; however, the dizzying story behind them remains inimitable. Right now I have stopped trying to understand it; fantasising about it has replaced it. Take the Milky Way, observable on a clear night as a luminous band in the sky. Our own solar system is just a tiny part of this galaxy. In addition, billions of stars, nebulae and other solar systems also belong to that same galaxy. And then our galaxy is just one of many in the universe....

'Galaxy' is an attempt to capture that dazzling image of the in a sculpture. The all-encompassing universe is conceived as a sphere that has been flattened into a bulging circular disc that is cut into 24 slices. After havig arranging the pizzza points linearly, there emerges a meandering oblong plane, as a metaphor for the unmeasurable universe.. This black undulating plane functions as a support for an image of the galactic sea of stars. The stars are translated into brass nails in four sizes, corresponding to different luminosities of the stars.