Panta Rhei |  collage

NL

Panta Rhei (πάντα ῥεῖ) is een veelvuldig geciteerde wijsheid, voor het eerst gebezigd door Heraclitus in 600 v. Chr. Atlhans dat wordt verondersteld, aangezien zijn spreuk slechts door overlevering in citaten bekend geworden is: zo citeerden zowel Plato als Aristoteles dezelfdefilosofische gedachte. Panta Rhei wordt meestal vertaald als 'Alles stroomt'. Het gezegde is afkomstig uit een bespiegeling over tijdelijkheid versus eeuwigheid: "Je kunt niet tweemaal in dezelfde rivier stappen. In de rivier stroomt continu nieuw water toe, maar toch blijft de rivier dezelfde." Hiermeee wordt de eeuwige -maar constante- verandering geïllustreerd.

In de volksmond wordt het meestal geassocieerd met het credo " Alles is vergankelijk". Alles is veranderlijk dus vluchtig: niets blijft hetzelfde , niets beklijft. Soms wordt deze gedachte dan in een moeite door gekoppeld aan een andere wijsheid: Carpe Diem': pluk de dag.

ENG

Panta Rhei (πάντα ῥεῖ) is an oft-quoted wisdom, first used by Heraclitus in 600 B.C. Although that is assumed, since his aphorism became known only by lore in quotations: for instance, both Plato and Aristotle quoted the same philosophical thought. Panta Rhei is usually translated as ‘Everything flows’. The saying comes from a reflection on temporality versus eternity: ‘You cannot step into the same river twice’. New water continuously flows into the river, yet the river remains the same. This illustrates eternal -but constant- change.

In popular speech, it is usually associated with the credo ‘ everything is impermanent’. Everything is changeable so fleeting: nothing stays the same , nothing lasts. Sometimes this thought is then followed at once with another wisdom: Carpe Diem': 'Seize the day. '

NL

Ondanks het feit dat deze collage al oud is, koester ik hem zeer. Hij is feitelijk per ongeluk ontstaan. Voor mijn afstudeerscriptie was ik op zoek naar een manier om in kaften van talloze boekjes een achtpuntige ster te ponsen. ik maakte van de binnenzijde van een toevallig voor handen zijnde stuk karton een ponsmalletje. Het was, geloof ik, de verpakking van een wasmiddel. Na afloop draaide ik het karton om en bleek er een wonderlijk samenspel te zijn ontstaan tussen de oorspronkelijke, alledaagse beeltenis van het wasmiddelmerk en het mystieke lijnenspel van de stervorm. Het leek om een geheime boodschap te gaan (een Platoonse overpeinzing wellicht) dat achter ieder alledaags, aards fenomeen een geometrisch, onzichtbaar sturend principe schuilgaat. Dat deed me onmiddellijk denken aan die prachtige prenten van de natuurvorser Ernst Haeckel die in 1904 met zijn oogverblindende boek 'Kunstformen der Natur' de geheime geometrische onderlegger van alles wat leeft onthulde.

ENG

espite the fact that this collage is already old, I cherish it very much. It actually came into being by accident. For my graduation thesis, I was looking for a way to punch an eight-pointed star into covers of numerous booklets. i made a punch template from the inside of a piece of cardboard that happened to be at hand. It was, as far as I can remember, the packaging of a detergent. After having finished this punch job, I turned the cardboard over and it turned out that there had been a wondrous interplay between the original, everyday image of the detergent brand and the mystical lines of the star shape. It seemed to be a secret message (a Platonic thought perhaps) that behind every mundane, earthly phenomenon there is a geometric, invisible guiding principle. This immediately reminded me of those wonderful prints by the nature researcher Ernst Haeckel, who in 1904 revealed the secret geometric underpinnings of everything living with his dazzling book ‘Kunstformen der Natur’.

NL

Tijdens diezelfde afstudeerperiode volgde ik ook colleges over de geschiedenis van de landschapsarchitectuur. Daar ligt de kiem van een geheel andere betekenis die ik aan deze collage toeken. Het heeft te maken met mijn voorkeur voor een bepaald tijdperk binnen de tuinkunst: de overgang van de barokke tuinkunst naar die van de Romantiek. In die periode (midden achttiende eeuw) zie je hoe de ordeningsmodellen en de daaruit voortvloeiende vormprincipes van die twee tijdgeesten (Barok versus Romantiek) elkaar beïnvloeden. Zoals bij een palimpsest, er vindt een samensmelting plaats van twee tegengestelde krachten: menselijke heerschappij versus natuurlijke hegemonie; orde versus wildgroei; geometrische sturing versus vloeiende spontaniteit.. Panta Rhei, alles stroomt.

In het voorbeeld zie je hoe het 300 jaar geleden aangelegde Engelse landgoed Woodstock al na 50 jaar door de befaamde landschasparchitect Jefferson 'Capability' Brown werd gemoderniseerd, d.w.z. aan de mode(grillen) van die nieuwe tijd aangepast.

ENG

During the same graduation period, I also took lectures on the history of landscape architecture. There lies the germ of an entirely different meaning I attribute to this collage. It has to do with my preference for a particular era within garden art: the transition from Baroque gardens to those of the Romantique era. In that period (mid-eighteenth century), you can see how the organising principles and the resulting form preferences of those two zeitgeists (Baroque versus Romanticism) influence each other. Like palimpses, a fusion of two opposing forces takes place: human rule versus natural hegemony; order versus proliferation; geometric control versus fluid spontaneity..Panta Rhei, everything flows.

The chosen example shows how the 300-year-old English estate of Woodstock was modernised, i.e. adapted to the fashions (whims) of the new era, after only 50 years by the famous landscape architect Jefferson ‘Capability’ Brown.