NL
Ergens in de Stille Oceaan heeft men een plek gekozen als dumpplek voor afgedankte objecten uit de ruimtevaart. Zo'n vier kilometer onder het zeeoppervlak liggen zeker 263 wrakstukken. Dit ruimtekerkhof staat bekend als Point Nemo, vernoemd naar kapitein Nemo in een verhaal van Jules Verne. Nemo is Latijns voor Niemand, hetgeen de plek een extra mysterieuze allure verschaft. Men heeft zeker met gevoel voor drama het ultieme afvoerputje gekozen; verder weg van menselijk leven kun je immers niet zijn op aarde. Op de zeebodem bevinden zich resten van overbodige Russische satellieten, Chinese bevoorradingsvaartuigen, Amerikaanse draagraketten en Japanse brandstoftanks; een berg onderdelen die gestaag groeit naarmate onze communicatie- en spionagebehoefte blijft toenemen.
Mijn sculptuur 'Point Nemo' is een poging om uit beschikbare restonderdelen een nieuwe raket te vervaardigen. Een ruimtevaartuig dat weliswaar onbeholpen oogt, maar zeker past in de huidige cradle to cradle mentaliteit. Mijn 'Point Nemo project' heeft drie vormen aangenomen. allereerst de productie van een autonome sculptuur. Vervolgens functioneert het object als beeldelement in een posterontwerp. Tenslotte is die affiche onopvallend opgenomen in een bestaande reeks science fiction illustraties.
ENG
Somewhere in the Pacific Ocean, a spot has been chosen as a dumping ground for discarded spacecraft objects. Some four kilometres below the surface of the sea lie at least 263 wrecks. This space graveyard is known as Point Nemo, named after Captain Nemo in a Jules Verne story. Nemo is Latin for Nobody, which gives the place an extra mysterious allure. One has certainly chosen the ultimate drain with a sense of drama: after all, you can't be further away from human life on earth. On the seabed rest remains of Russian redundant satellites, Chinese supply ships, American launchers and Japanese fuel tanks; a mountain of parts that is steadily growing as our communication and espionage needs continue to grow.
My sculpture ‘Point Nemo’ is an attempt to manufacture a new rocket from available leftover parts. A spacecraft that may look primitive, but certainly fits into today's cradle to cradle mentality. My ‘Point Nemo project’ has taken three forms. first, the production of an autonomous sculpture. Next, the object functions as a visual element in a poster design. Finally, that poster is included in an existing series of science fiction illustrations.
NL
titel: Point Nemo
medium: sculptuur
materialen: staal (wasbak, broes en ring) plastic trechters en buizen
afmetingen: 15 X 15 X 75 cm.
presentatie: in eigen woonhuis, 2022
ENG
title: Point Nemo
medium: sculpture
materials: steal (sink, nozzle and ring) plastic funnels and tubes
dimensions: 15 X 15 X 75 cm.
presentation: in my own house, 2022
NL
Ik heb een voorkeur voor alledaagse gebruiksvoorwerpen. Hiermee construeer ik onorthodoxe assemblages. Hoewel de gewone kijker ze misschien over het hoofd ziet, zijn ze voor mij de ideale bouwelementen voor mijn sculpturen. Ik moet bekennen dat ik tegenwoordig erg dol ben op 'lelijke en onooglijke' voorwerpen gemaakt van felgekleurd plastic.
Zo heb ik voor dit posterontwerp bijvoorbeeld uitsluitend objecten gebruikt die ik in mijn eigen omgeving heb gevonden: de stalen broes van een gieter en een paar plastic trechters zijn afkomstig van mjin eigen volkstuin. De sterrenhemel op de poster is afgeleid van een foto van de binnenkant van een oude en vieze metselkuip. De twee planeten (Aarde versus Mars) zijn close-ups van een witdooraderde blauwe stuiterbal versus de plafondlamp in mijn slaapkamer.
ENG
I have a certain sensivity for common utensils from everyday life. With these I construct unorthodox assemblages. Allthough the ordinary viewer may overlook them, to me they are challenging as building elements for my sculptures. I must confess that nowadays I am very fond of 'ugly and unnoticed' products made of brightly coloured plastic.
For this poster design, for instance, I created exclusively with objects found in my own environment: from my vegetable garden I took the steal head of a water can and some plastic funnels. The starry sky on the poster is derived from a photo of the inside of an old and dirty masonry tub. The two planets (Earth versus Mars) are close ups from a white-veined blue bouncy ball versus the ceiling light in my bedroom.
NL
Mijn posterontwerp bleek wonderwel te passen in de sfeer die wordt opgeroepen door de tekeningen van Vincent di Fate. In 1980 vervaardigde hij de - bijzonder tot de verbeelding sprekende - illustraties in de befaamde 'Catalogue of Science Fiction Hardware', geschreven door Ian Summers. Zonder enige gêne schetsen zij een verre toekomst met informatie over transportmiddelen, leef- en werkomgevingen en wapens. Het geheel wordt bekroond met een heuse set technische bouwtekeningen. Ik heb mijn illustratie brutaalweg ingevoegd in zijn reeks; alsof het een vijandige infiltratie- en camouflageactie betreft.
ENG
My poster design turned out to fit wonderfully well with the atmosphere evoked by Vincent di Fate's drawings. In 1980, he produced particularly imaginative illustrations for the famous ‘Catalogue of Science Fiction Hardware’, written by Ian Summers. Without any embarrassment, they sketch a distant future with information on means of transport, living and working environments and weapons.
The whole catalogue is crowned with a shameless set of technical building plans. I boldly added my illustration to his series; as if it was part of a hostile infiltration and camouflage operation.